جفت ارز در فارکس چیست؟ + انواع جفت ارز در فارکس(Currency Pairs)
بازار فارکس، به عنوان بزرگترین بازار مالی جهان، بستری برای تبادل ارزهای مختلف به صورت 24 ساعته و 5 روز در هفته است. در این بازار، معاملهگران با پیشبینی نوسانات نرخ ارزها، اقدام به خرید و فروش جفت ارزها میکنند؛ اما جفت ارز چیست و چه انواعی دارد؟
جفت ارز، به دو ارز مختلف اطلاق میشود که در مقابل یکدیگر معامله میشوند. در واقع، هر جفت ارز، بیانگر ارزش یک ارز نسبت به ارز دیگر است. برای مثال، در جفت ارز EUR/USD، یورو ارز پایه (Base Currency) و دلار آمریکا ارز مظنه یا متقابل (Quote Currency) نامیده میشود. در این جفت ارز، قیمت نشان میدهد که برای خرید یک یورو، چه تعداد دلار آمریکا لازم است. فرض کنید قیمت جفت ارز EUR/USD برابر با 1.2345 باشد. این قیمت به این معنی است که برای خرید 1 یورو، به 1.2345 دلار آمریکا نیاز دارید.
انتخاب جفت ارز مناسب، نقشی کلیدی در موفقیت معاملهگران فارکس ایفا میکند. جفت ارزهای مختلف، از نظر نقد شوندگی، نوسانات، اسپرد و ریسک معاملاتی، با یکدیگر تفاوت دارند. شناخت این ویژگیها، به معاملهگران کمک میکند تا با توجه به سبک معاملاتی و ریسکپذیری خود، جفت ارزهای مناسب را انتخاب کنند.
در این مقاله از حسن زاده فایننس، به بررسی انواع جفت ارزهای فارکس و همچنین عوامل مؤثر بر انتخاب جفت ارز مناسب خواهیم پرداخت.
جفت ارز در فارکس چیست؟
در بازار فارکس، ارزها به صورت دو ارز در کنار هم معامله میشوند؛ به عبارت دیگر، شما در فارکس یک ارز را به طور مستقیم نمیخرید، بلکه آن را با ارز دیگری مبادله میکنید (به طور همزمان یک ارز را میخرید و ارز دیگر را میفروشید).
تعریف جفت ارز یا کارنسی پِیر در فارکس: همانطور که از نامش پیداست، جفت ارز (Currency Pairs) به ترکیبی از دو ارز مختلف گفته میشود که در کنار یکدیگر قرار میگیرند. در جفت ارزها ارزش یکی از آنها (ارز پایه) بر حسب ارز دیگر (ارز متقابل) تعیین میشود.
در بازار فارکس برای سهولت در معاملات و شناسایی سریع ارزها، از سیستم کدگذاری استانداردی به نام نماد ارز استفاده میشود. این نمادها که بهطور خلاصه از سه حرف انگلیسی تشکیل شدهاند، مانند شناسنامهای منحصر به فرد برای هر ارز عمل میکنند.
در واقع هر نمادِ ارز، از دو یا سه حرف تشکیل شده است.
دو حرف اول: معمولاً مخفف نام کشورِ صادرکنندهی ارز است.
حرف سوم: نشاندهندهی واحد پول آن کشور است.
به عنوان مثال، در نماد USD:
US: مخفف United States (ایالاتمتحده)
D: نشاندهندهی Dollar (دلار)
برخی از مهمترین نمادهای ارزها در بازارهای مالی بینالمللی:
- USD: دلار ایالاتمتحده آمریکا (دلار آمریکا)
- EUR: یورو (واحد پول اتحادیه اروپا)
- GBP: پوند انگلستان
- JPY: ین ژاپن
- CHF: فرانک سوئیس
- CAD: دلار کانادا
- NZD: دلار نیوزلند
- AUD: دلار استرالیا
- CNY: یوان چین
- SEK: کرون سوئد
- HKD: دلار هنگکنگ
- INR: روپیه هند
- ZAR: رند آفریقای جنوبی
- BZR: رئال برزیل
علاوه بر موارد ذکر شده، نمادهای دیگری نیز برای فلزات گرانبها، شاخصهای بورس و سایر ابزارهای مالی در بازارهای بینالمللی بهکار میروند. آشنایی با این نمادها برای فعالان و علاقهمندان به حوزههای اقتصادی و مالی از اهمیت بالایی برخوردار است.
ارز پایه (Base Currency)
همانند نامش، ارز پایه، ستون فقرات جفت ارز را تشکیل میدهد. این ارز، مبنایی برای مقایسه ارزش ارز دیگر در نظر گرفته میشود. در واقع به ارزی که در سمت چپ جفت ارز قرار میگیرد (اولین ارزی که در جفت ارز ذکر میشود)، ارز پایه (Base Currency) گفته میشود. برای مثال، در جفت ارز EUR/USD، یورو (EUR) ارز پایه است.
ارز متقابل (Quote Currency)
به ارزی که در سمت راست جفت ارز قرار میگیرد (دومین ارزی که در جفت ارز ذکر میشود)، ارز متقابل (Quote Currency) گفته میشود. در مثال EUR/USD، دلار آمریکا (USD) ارز متقابل است.
انواع جفت ارز در بازار فارکس
با توجه به آنکه دو ارزی که نسبت به یکدیگر معامله میشوند، ارز فیات کدام کشورها باشد، جفت ارزها به سه دسته 1- جفت ارز اصلی، 2- جفت ارز فرعی و 3- جفت ارز اگزوتیک یا نامتعارف تقسیم میشوند.
جفت ارزها در بازار فارکس به سه دسته مختلف تقسیم میشوند، از جمله:
1- جفت ارزهای اصلی (Major Pairs):
جفت ارزهای اصلی (Major Pairs)، پرطرفدارترین و پرمعاملهترین جفت ارزها در بازار فارکس را شامل میشود. در جفت ارزهای اصلی (جفت ارز ماژور)، دلار آمریکا (USD) که به عنوان ارز ذخیره جهانی شناخته میشود، در یک طرف معامله در کنار ارزهای پرکاربردی مانند یورو (EUR)، ین ژاپن (JPY)، پوند انگلستان (GBP) و فرانک سوئیس (CHF) قرار میگیرد.
این دسته، شامل پرچمداران بازار فارکس هستند که به واسطه حجم معاملات بالا، نقدینگی و نوسانات قابل پیشبینی، گزینهای ایدهآل برای معاملهگران تازهوارد و باتجربه به شمار میروند؛ بنابراین جفت ارزهای اصلی بهترین نمادها برای ترید در بازار فارکس هستند.
جفت ارزهای اصلی در بازار فارکس عبارتاند از:
- EUR/USD (یورو به دلار آمریکا)
- GBP/USD (پوند انگلیس به دلار آمریکا)
- AUD/USD (دلار استرالیا به دلار آمریکا)
- NZD/USD (دلار نیوزلند به دلار آمریکا)
- USD/JPY (دلار آمریکا به ین ژاپن)
- USD/CHF (دلار آمریکا به فرانک سوئیس)
- USD/CAD (دلار آمریکا به دلار کانادا)
همانطور که مشاهده میکنید در تمامی جفت ارزهای فوق، دلار آمریکا UDS در یک طرف جفت ارز قرار دارد.
ویژگیهای جفت ارزهای اصلی در فارکس:
1- بیشترین حجم معاملات را در فارکس دارند.
2- نقدینگی بالا و نوسانات قابل پیشبینی دارند.
3- برای معاملهگران تازهوارد مناسبتر هستند.
2- جفت ارزهای فرعی (Minor Pairs) یا کراس (Cross):
جفت ارزهای فرعی که با نامهای «جفت ارز مینور» یا «جفت ارز کراس» هم شناخته میشوند، شامل جفت ارزهایی است که در آنها دلار آمریکا حضور ندارد اما ارزهای کشورهای جهان اول در دو طرف آن قرار دارد. به همین دلیل حجم معاملات و نقدشوندگی آنها کمتر بوده و معاملات این جفت ارزها به اندازه جفت ارزهای اصلی فعال نیست.
تعداد جفت ارزهای فرعی بسیار زیاد است ولی چند نمونه از آنها شامل موارد زیر است:
EUR/GBP: یورو/پوند انگلستان
EUR/JPY: یورو/ین ژاپن
GBP/JPY: پوند انگلستان/ین ژاپن
EUR/CHF: یورو/فرانک سوئیس
AUD/NZD: دلار استرالیا/دلار نیوزلند
جفت ارزهای اگزوتیک (Exotic Pairs)
جفت ارزهای اگزوتیک از ارزهای یک کشور توسعه یافته با ارز یک کشور در حال توسعه تشکیل میشوند. در واقع این دسته شامل جفت ارزهایی است که در آنها، یک ارز غیر اصلی (غیر از 7 ارز پرکاربرد در جفت ارزهای اصلی و فرعی) حضور دارد. نقدشوندگی این جفت ارزها بسیار پایینتر از دو دسته قبلی است و نوسانات غیر منطقی و بسیار بیشتری نیز دارند. معامله در جفت ارزهای اگزوتیک به دلیل ریسک بالا، نیازمند دانش و تجربه بیشتر است.
نمونههایی از جفت ارزهای اگزوتیک:
USD/TRY: دلار آمریکا/لیر ترکیه
USD/ZAR: دلار آمریکا/راند آفریقای جنوبی
EUR/RUB: یورو/روبل روسیه
USD/MXN: دلار آمریکا/پزوی مکزیک
AUD/SGD: دلار استرالیا/دلار سنگاپور
تجربه معاملاتی آکادمی حسن زاده فایننس:
به هیچ عنوان در جفت ارزهای اگزوتیک معامله نکنید؛ زیرا کارمزد بالایی دارند و به دلیل حجم پایین معاملات در آنها امکان دستکاری قیمت توسط بانکها وجود دارد.
بهترین جفت ارز برای معامله کدام است؟
در دنیای معاملاتی جفت ارزها در بازار فارکس، انتخاب جفت ارز مناسب نقشی حیاتی در موفقیت و سودآوری معاملهگران ایفا میکند. در این میان، جفت ارزهایی که از حجم معاملاتی بالا برخوردارند، به عنوان گزینههای بهتر و کم ریسک تر شناخته میشوند.
دلایل برتری جفت ارزهای با حجم معاملاتی بالا:
احتمال دستکاری قیمت کمتر است: حجم بالای معاملات، دستکاری قیمت توسط افراد یا نهادهای خاص را دشوارتر میکند و به شفافیت و عادلانهتر شدن بازار کمک میکند (ریسک معاملاتی کاهش مییابد).
نوسانات قیمتی منطقیتر هستند: در جفت ارزهای پرطرفدار، نوسانات قیمت به دلیل حضور فعال معاملهگران متعدد، عقلانیتر و قابل پیشبینیتر خواهد بود (ریسک معاملاتی کاهش مییابد).
کاهش اسپرد: حجم بالای معاملات، رقابت بین معاملهگران را افزایش میدهد و در نتیجه، اسپرد (تفاوت قیمت خرید و فروش) جفت ارز کمتر است (میزان سودآوری را افزایش میدهد).
افزایش نقدشوندگی: در جفت ارزهای پرکاربرد، به دلیل حضور دائمی خریداران و فروشندگان، نقدشوندگی بالا و سهولت در ورود و خروج از معاملات وجود دارد.
تمامی موارد فوق منجر به این میشوند که معاملهگر فارکس سودآوری بیشتر، ریسک معاملاتی کمتر داشته باشد و بتواند آسانتر مدیریت معاملات خود را انجام دهد.
نکاتی در خصوص انتخاب جفت ارز معاملاتی فارکس:
1- سطح تجربه و مهارت خود را در نظر بگیرید. اگر تازه وارد هستید بهترین جفت ارزهای معاملاتی برای ما EUR/USD و GBP/USD است.
2- به میزان نقدینگی و نوسانات جفت ارز توجه کنید. هرچه حجم معاملاتی در جفت ارز بیشتر باشد، تحلیل پذیری بیشتری دارد؛ بنابراین ریسک معاملاتی آن کمتر خواهد بود.
3- معامله در هر جفت ارز اسپرد خاص خود را دارد، قبل از انجام معامله میزان اسپرد و ارزش پیپ هر جفت ارز فارکس را بررسی کنید.
4- اهداف و استراتژی معاملاتی خود را در نظر بگیرید: میزان نوسان در هر جفت ارز فارکس متفاوت است؛ بنابراین اگر استراتژی مانند اسکلپ دارید، بهتر است جفت ارزهایی را انتخاب کنید که نوسان قیمتی و ارزش پیپ بیشتری دارند.
5- تحلیل بنیادی و تکنیکال را برای هر جفت ارز انجام دهیدکه میتوانید در آموزش فاندامنتال در فارکس ببینید.
سؤالات متداول
چه تفاوتی بین جفت ارزهای فارکس و کریپتو وجود دارد؟
جفت ارزهای فارکس شامل ارزهای فیات هستند، در حالی که جفت ارزهای کریپتو شامل ارزهای دیجیتال هستند.
بهترین جفت ارز برای معامله کدام است؟
جفت ارزهایی که از حجم معاملاتی بالایی برخوردارند، انتخابهای بهتری به حساب میآیند. دلیل این امر آن است که در این جفت ارزها، احتمال دستکاری قیمت توسط معاملهگران بزرگ کاهش مییابد و نوسانات قیمتی منطقیتر خواهد بود.
بهعلاوه، حجم معاملاتی بالا به کاهش اسپرد (تفاوت قیمت خرید و فروش) نیز منجر میشود. این عوامل در مجموع، سودآوری معاملات را افزایش و ریسک آن را کاهش میدهند؛ بنابراین، اگر به دنبال کاهش ریسک و افزایش سودآوری در معاملات خود هستید، انتخاب جفت ارزهای با حجم معاملاتی بالا را در اولویت قرار دهید.